Przebywając w okolicach starych piaskowni lub naturalnych skarp w miękkiej ziemi, można zauważyć różnej wielkości dziury. Bardzo często są one niewielkie, kilkucentymetrowej średnicy i należą do jaskółek brzegówek. Czasem można zauważyć większe i bardzo często skupione w koloniach po kilka sztuk. Mamy szansę że okażą się to miejsca lęgowe żołny zwyczajnej. Jeśli jest to czas lęgowy to wystarczy kilka minut obserwacji żeby się upewnić co do słuszności swoich podejrzeń.

Żołna to niewielki ptak, wielkości szpaka ale zaskakuje nas kolorami w jakie wyposażyła je natura. Są trudne do pomylenia z jakimkolwiek innym naszym ptakiem. Również w czasie lotu odróżniają się charakterystyczną sylwetką z trójkątnymi skrzydłami. Znosząc młodym pożywienie najchętniej wybierają żądłówki. Wbrew obiegowym opiniom nie są to wyłącznie pszczoły. Zdecydowanym przysmakiem są osy.  Pod koniec okresu karmienia młodych ptaki nie przynoszą już owadów do gniazda, a nawet nie wlatują do niego tylko przelatując obok głośno zachęcają młode o jego opuszczenia i ten wrzask brzmi jakby wołały – „ karmienia już dalej nie będzie, radźcie sobie same”.

Człowiek bardzo często nie zauważa tych niepozornych dziur w skarpach, zajęty swoimi sprawami i pogonią za ekonomicznym wykorzystaniem ściany piachu. Przy odrobinie dobrej woli i uważniejszego patrzenia na otaczającą nas przyrodę można by wytoczyć koparki dopiero wtedy kiedy młode opuszcza gniazda.

Patrzmy uważnie i starajmy się współistnieć, a nie tylko korzystać z darów natury. To nic nie kosztuje, a pozwala żyć w piękniejszym świecie.

Poniżej zdjęcie przedstawiające typowe miejsce lęgowe tego ptaka.